Klaudia Marchewka

Mam 25 lat, pochodzę z Krakowa. Mam na imię Klaudia, ale... odkąd pamiętam, nikt go nie używa. Wszyscy wołają na mnie „Marchwia”. Prywatnie jestem nie tylko siostrą, ale też mamą i tatą dla 11-letniego brata.

Zawodowo z kolei jestem kierowcą pojazdów uprzywilejowanych, a także ratownikiem. Robię m. in. zabezpieczenie medyczne różnych imprez sportowych. Właśnie podczas pracy poznałam to całe bieganie i postanowiłam spróbować sił po drugiej stronie barierki.

Jestem biegową wariatką i nie boję się biegowych wyzwań. Startuję w różnych imprezach – od dystansów krótkich do ultra, przez miasta i góry, z przeszkodami i na płaskim. Najbardziej lubię biegi, dzięki którym mogę przyczynić się do pomocy innym.

Biegam od czerwca 2015 r. Pierwsze kroki stawiałam podczas Survival Race. Powoli wciągałam się w różne inne biegi, ale dopiero od marca 2018 zaczęłam startować w półmaratonach. Od tego czasu przebiegłam 8 „połówek”, 3 maratony (w tym jeden w Singapurze) oraz 6-godzinny bieg ultra, w którym zajęłam 4 pozycję.

Bieganie jest dla mnie chwilą, w której mogę nie myśleć o wszystkich przyziemnych sprawach. Gdy biegnę, myślę tylko o tym, by po prostu dotrzeć do mety lub „jeszcze tylko do tamtej latarni”. To kilkadziesiąt minut lub kilka godzin wśród tysięcy ludzi takich jak ja, z tą samą pasją, z tym samym celem.

Moje rekordy życiowe:

Wyniki nie są dla mnie ważne. Ważny jest sam start i udział.

• 5 km – 23:34
• 10 km – 47:66
• półmaraton – 1:49:54
• maraton – 4:56:45
• bieg 6-godzinny – 51,220 km

Motto:

„To, co dziś jest rzeczywistością, wczoraj było nierealnym marzeniem”

Festiwal Biegowy to weekend pełen wrażeń i emocji, to święto każdego biegacza, co najważniejsze – z dystansem dla każdego biegacza!