Szlaki turystyczne tworzone są z myślą o rowerzystach, pieszych, narciarzach, jeźdźcach konnych czy kajakarzach. Pomijając te ostatnie, które z oczywistych względów są bezużyteczne dla miłośników dwóch kółek, na wszystkie wjedziemy rowerem. Na wielu szlakach będzie to jednak nielegalne (narażamy się na mandat), a i komfort podróżowania będzie znikomy.
Wiele polskich szlaków turystycznych przewiduje współistnienie ruchu pieszego, rowerowego czy narciarskiego. Szczególnie tam, gdzie ścieżki są szerokie a ich nawierzchnia czy profil terenowy pozwalają pokonywać dany odcinek jednośladem. Oznaczony szlak pieszo-rowerowy jest dla jego użytkownika sygnałem, że możliwe jest przejechanie tego odcinka w całości bez konieczności zsiadania z roweru. Na szlakach oznaczonych jako piesze, tej gwarancji nie ma.
Ograniczenia w dostępności szlaków mają bezpośredni związek z bezpieczeństwem turystów – pieszych, ale i rowerowych. Rozpędzony rowerzysta najeżdżający od tyłu czy z naprzeciwka na piechura to, przynajmniej w teorii, śmiertelne zagrożenie. Z kolei poruszanie się jednośladem po nawierzchni pokrytej ostrymi kamieniami, głębokimi rowami, korzeniami, powalonymi drzewami, stwarza realne niebezpieczeństwo upadku rowerzysty, którego skutki mogą być tragiczne.
Nie bez znaczenia jest komfort podróżowania – szlaki rowerowe tworzy się na terenach sprzyjających poruszaniu się jednośladem - szlak prowadzący przez głębokie piaski czy chaszcze do jazdy rowerem się nie nadaje. Warto o tym pamiętać gdy pojawi się okazja eksploracji szlaku pieszego, tak samo jak o mandatach grożących za jazdę po terenach objętych restrykcjami. Na ścieżki nieoznakowane lepiej nie wjeżdżać.
Rowerzysta na szlaku pieszym powinien zachować szczególną ostrożność, tak w stosunku do pieszych jak i … innych rowerzystów (szczególnie na trasach dwukierunkowych).
Szlaki rowerowe oznaczone są białymi kwadratami z zielonymi piktogramami - oznaczenia międzynarodowe (symbol roweru, kropki - początku / końca danego szlaku czy strzałki kierunkowej, oznaczającej zmianę kierunku przebiegu szlaku) oraz białymi kwadratami z kolorowymi piktogramami - oznaczenia krajowe (symbol roweru w kolorze czarnym, kolorowe kropki, linie czy strzałki kierunkowe wyznaczające dany szlak).
Oznaczenia mogą mieć także formę drogowskazów / tablic informacyjnych – ponownie zielonych i kolorowych. Gdy szlak pieszy dopuszcza ruch rowerowy, oznaczenia szlaku zawierają stosowne informacje i piktogramy.
GR
Fot. Phillip M / Pexels