Biegasz? A jesteś zdrowy? Przebadałeś się?

Przypominając sobie sceny rozgrywające się podczas rożnych zawodów sportowych dochodzę do wniosku, że to trochę przerażające. Kiedy, jak miało to miejsce podczas Półmaratonu Praskiego, pomocy medycznej potrzebuje ponad 130 zawodników, z których ponad 20 z kodem pilności czerwonym trafia do namiotu medycznego, gdzie czeka na nich zespół składający się z lekarzy i ratowników medycznych zaopatrzonych w wyspecjalizowany sprzęt używany w Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych.

Natomiast na trasie rozgrywanego wyścigu znajduje się kilkudziesięcioosobowy zespół złożony z lekarzy, ratowników medycznych, pielęgniarek i pielęgniarzy oraz dyspozytorów medycznych, patrolujących trasę w karetkach, na skuterach, hulajnogach, rowerach oraz własnych nogach. Gdzie beztroska zabawa poprzez ruch i radosny rodzinny piknik przeradza się w walkę o zdrowie i życie. Gdzie meta biegu przypomina linię frontu, skąd kolejni poszkodowani nieprzytomni na noszach zabierani są do namiotu medycznego pod kroplówki i aparaturę monitorującą parametry życiowe. Natomiast w przypadku braku poprawy zdrowia do szpitala.

Można by przypuszczać, że naszymi pacjentami są zawodnicy elity walczący o duże wygrane, którzy ryzykują swoim zdrowiem aby osiągnąć najlepsze wyniki sportowe. Okazuje się jednak, iż większość poszkodowanych to zawodnicy biegnący w połowie stawki. Dla nich bieganie powinno być radością a nie walką o przetrwanie.

Skąd taki wzrost liczby zachorowań w stosunku do lat ubiegłych? Moglibyśmy szukać usprawiedliwienia w warunkach pogodowych: był upał. Ale w takim razie dlaczego nie dostosowano tempa biegu do warunków? Co ma pomyśleć ratownik, który słyszy od opiekuna jednej z pacjentek, że to już trzeci start biegaczki a sama poszkodowana zawsze tak kończy mianowicie: w namiocie medycznym pod aparaturą i kroplówkami?

Niestety należy zwrócić uwagę na fakt, iż wraz ze wzrostem liczby osób trenujących bieganie zwiększyła się również liczba osób nieprzygotowanych startujących w zawodach sportowych. Decyzję o starcie w zawodach sportowych w większości podejmowane są bez konsultacji z lekarzem, czy też po wykonaniu podstawowych profilaktycznych badań. Powodem tego, iż tak duża liczba osób potrzebuje pomocy medycznej może wynikać również ze zwiększonej ilości zawodów w których biegacze biorą udział – nierzadko w sezonie biegacze startują co weekend a ich organizmy nie nadarzają się regenerować. Co raz częściej decyzja o starcie w wymarzonym wyścigu nie do końca jest rozsądna a debiut kończy się w ambulansie czy namiocie medycznym.

Jako ratownik medyczny mam nadzieję, że sytuacja ta ulegnie poprawie. A decyzja o starcie w zawodach sportowych przynajmniej części biegaczy będzie bardziej przemyślana.

Obecnie przygotowujemy się do 37. PZU Maratonu Warszawskiego, który odbędzie się w najbliższy weekend, praktycznie podwajając liczbę ratowników i sprzętu medycznego.

Maciej Dworak, Ambasador Festiwalu Biegów