Naukowcy sprawdzili, czy tanie buty narażą biegacza na kontuzję (3)

Pytanie, czy „odpowiednie” obuwie może zapobiegać kontuzjom biegaczy rekreacyjnych, zawsze wzbudzało gorące dyskusje i było już przedmiotem dyskusji naukowcó, którzy wzywali do ostrożności przed przecenianiem korzyści lub szkód dla biegaczy, wynikających z jakiejkolwiek cechy buta.

Eksperci nie osiągnęli konsensusu, a w literaturze naukowej można łatwo zidentyfikować różne nurty myśli dotyczące wpływu obuwia na występowanie urazów. O rozważaniach w literaturze naukowej pisaliśmy w pierwszym i w drugim odcinku antologii opracowanej przez Laurenta Malisoux i Daniela Theisena. Jakie jeszcze czynniki zostały wzięte pod uwagę?

Drop buta

Jedną z najpopularniejszych cech butów, które ostatnio zbadano, jest opadanie pięty do palców (tj. różnica wysokości stosu między piętą a przednią częścią stopy). Wpływ opadania od pięty do palców standardowych amortyzowanych butów do biegania został przetestowany w randomizowanym badaniu wśród 553 biegaczy rekreacyjnych.

Porównano trzy wersje tego samego modelu buta, które różniły się jedynie spadkiem od pięty do palców (10, 6 i 0 mm). Ogólnie rzecz biorąc, na ryzyko urazu nie wpływał spadek stopy od pięty do palców w całej kohorcie dla 6 mm i odpowiednio wersji 0 mm w porównaniu z wersją 10 mm).

Jednak analiza warstwowa wykazała, że ​​u okazjonalnych biegaczy (tj. biegających co tydzień przez  mniej niż 6 miesięcy w ciągu 12 miesięcy przed badaniem) ryzyko kontuzji było mniejsze wśród osób korzystających z wersji 6 lub 0 mm .

Odwrotnie, ryzyko kontuzji było większe u regularnych biegaczy, którzy otrzymywali wersje z niskim dropem. Biorąc to pod wydaje się, że bezpieczne jest obuwie z niskim dropem dla okazjonalnych lub niedoświadczonych biegaczy. W przeciwieństwie do tego, regularni biegacze, którzy otrzymali buty z niskim spadkiem, wydawali się być bardziej zagrożeni niż ci, którzy używali konwencjonalnych butów.

Ponieważ uczestnicy musieli używać badanych butów podczas wszystkich swoich sesji biegowych, można spekulować, że przejście z ich zwykłych butów do biegania na wersje z niskim dropem nie było wystarczająco progresywne i zwiększało ryzyko kontuzji u regularnych biegaczy.

Wiek buta

W kanadyjskim badaniu z 2003 r. badacze zebrali dane na temat wieku butów do biegania i urazów. Autorzy zaobserwowali skojarzenie, ale efekt był przeciwny dla mężczyzn i kobiet. U kobiet noszenie butów do biegania w wieku od 4 do 6 miesięcy było czynnikiem ryzyka kontuzji, podczas gdy u mężczyzn bieganie w butach w tym wieku wiązało się z mniejszą liczbą urazów.

Dlatego nie można było wyciągnąć pewnych wniosków. Rzeczywiście, to pytanie zasługuje na dalszą uwagę, ponieważ degradacja buta na odcinku ok. 322 km spowodowała modyfikacje wzorca biegania (tj. wydłużenie czasu podparcia) w celu utrzymania stałych zmiennych związanych z zewnętrznymi siłami uderzenia działającymi na ciało.

Różne technologie amortyzacji nie miały wpływu na adaptacje do użytkowania butów, co dyskwalifikuje technologię amortyzacji butów jako krytyczny aspekt degradacji buta. Podsumowując, na tym etapie nie można sformułować żadnych opartych na dowodach zaleceń dotyczących wieku obuwia w celu zapobiegania urazom.

Marki obuwia i ceny

Proste, ale pragmatyczne pytanie: czy marka lub cena butów do biegania pomogłyby w zapobieganiu kontuzjom. W retrospektywnym badaniu opublikowanym w latach 80. autorzy zaobserwowali, że wśród kontuzjowanych biegaczy (z shin splint, czyli ostrym bólem podudzia spowodowanym długotrwałym bieganiem, typowo po twardych nawierzchniach) nieproporcjonalnie duża liczba nosiła buty Adidas, podczas gdy niewielu używało butów Nike (Nike, Inc, Beaverton, OR). Podobnie nieproporcjonalnie duża liczba biegaczy z zespołem pasma biodrowo-piszczelowego nosiła buty New Balance (Boston, MA).

Dwadzieścia lat później ten sam zespół porównał częstość występowania kontuzji między biegaczami, którym doradzono stosowanie butów do biegania po ocenie klinicznej, a tymi, którzy otrzymali tylko ogólne porady. Nie było różnicy między grupami, co sugeruje, że ta strategia nie działała.

W innym retrospektywnym badaniu ponad 4000 uczestników wypełniło ankietę dotyczącą nawyków treningowych, kontuzji i butów do biegania na tydzień przed popularnym wyścigiem na 16 km (Grand Prix w Bernie). Główne ustalenia były następujące:

• częstość kontuzji nie różniła się między biegaczami, którzy preferowali 1 z 3 najpopularniejszych butów do biegania, a biegaczami używającymi innych butów,
• ci, którzy nie mieli preferencji, mieli znacznie mniej kontuzji
• drogie buty wiązały się z większą częstością urazów.

Wyniki te są interesujące, jednak należy zachować ostrożność podczas interpretacji tych obserwacji, ponieważ badanie było z założenia retrospektywne i słabo kontrolowane pod kątem innych ważnych zmiennych, które mogłyby wyjaśnić te obserwacje.

Badacze w innym badaniu skupili się tylko na cenach butów. Przeanalizowano, czy droższe buty (ceny w zakresie 94–100 USD) poprawiły tłumienie nacisku na podeszwę i postrzegany komfort w porównaniu z modelami o niższej cenie (53–60 USD i 80–87 USD).

Niestety, związek z ryzykiem kontuzji nie został zbadany. Niemniej jednak autorzy doszli do wniosku, że skuteczność amortyzacji nie była związana z kosztem buta, i że buty o niskiej i średniej cenie zapewniały równie dobry subiektywny komfort, jak modele o wysokiej cenie.

Krótko mówiąc, nie ustalono żadnego związku między marką butów lub kosztami a ryzykiem obrażeń. (opr. red. na podstawie: 'Can the “Appropriate” Footwear Prevent Injury in Leisure-Time Running? Evidence Versus Beliefs") Fot. PublicDomainPictures/Pixabay