Do biegu? Deptokiem? Start!!!

Jesienią naucyciele wułefu, zapalońce jakik mało, godoli nom ze jakisi Festiwal Biegowy w Krynice bedzie. Namowiali wszytkik. Mie ta barz namowiać nie trza boło, bo jo juz łońskiego roku na taki imprezie boł i wiedziałek jak to syćko moze wyglondoć. Pomyślołek se: „W pojedynke to zodno zabawa”, i zacołek ugadować chodoków ze skoły.

Uzywałem róznyk sposobów. Jednom godołem, ze baciarka bedzie na pocud, drugiem, ze jodło porzondne, a insych cale namowiać nie trza boło. I tak zebrała sie nos całkiem sporo gromadka dzióp i chodoków, ze nase opiekuny od rekreacyji nawet autobusa zamowiać musiały.

Piyrwso uciecha boła jak nom rozdali biołe worecki ze znackiem Taurona. Dziopy jaz kwicały jak zaziyrały do środka. Była tamok wytrymuśno, niebiesko kosulka, witaminy lo sportowców, jakiesi kulecki lo głodomorów i nase numery startowe. Kibice tys dostali worecki, ino w insych kolorach. Syćko mieli na rózowo: copecki, trombecki, gwizdecki i cosik tam jesce.

Na Deptoku boło gwarno i kolorowo. Od razu zuciół nom sie w łocy duzy, rózowy namiot z biołym napisem. Pośli my z chodokami, ale wtej nic sie tamok nie dzioło. Boła to strefa kibica. Za to w drugiem namiocie, z logiem Polsatu Njus dzioło sie barz duzo. Nase śprytne dziopy zaros wykukały jakiegosi celebryte. Ponoć samego Krzystofa Ibisza, jo zaś widziołem pona Przemka Babiarza. Trochu dali, za Pijalniom, trafili my do izby kaj obacylim sporo ludzisk. Po niebieskik kosulkach poznali my, ze to ś niemi bedemy sie ścigać. Oblecioł mie mały strasek. Niby w chołupie nie załujom mi spyrki i chlyba, ale do tyk chodoków brakówało mi poooore centymetrów. Pomyślołemk: „E tam, nojwyzy bede łostatni”. Po poru lodak łod Korola, za ftóre trafunkiem nikto nie kcioł łod nos piniędzy, przesło mi to caluśkie złe myślenie. Cało naso zgraje nazwali „Potwory”. Tamte drugie zawodniki tys miały śmiysne nazwy, bo podzielili wszytkik zaleźnie od lot.

Potem kcieli my iść pokibicować młodsym ucestnikom, ale naskocoła na nos jakosi mućka ze znackiem Taurona. Ino dziwacne boło to, ze miała rózowe kudły na łepetynie. Dziopy zarozki sie ś niom fotografówały, no ale casu juz boło mało, bo zblizoła sie naso goniacka i trza boło iść na rozgrzywke. Robilimy rózne wygibasy, a motywówało nos to wceśni poznane bydle.

Wyśli my na linie startowo. I zaś przesed mie drescyk. Ostatni pomyślunek: „Jakosi to bedzie”. A tu „prask” i rusyli my. Ja trochu zapóźniony. Gnołem ile siół w nogach, potem trochu wolni, a na końcu nojsybci. Wszytkie dolecieli my do mety. Nie byłek piyrsy, ale przecie ktosi musi być łostatni. A i tak dostałek medol i picie, jako wszytkie. Goniótwa nos wymencoła, totys siedlimy w rózowym namiocie i zajodając grochówe, i zaś lody kibicowalimy prowdziwym maratońcykom.

Za rok zaś tys pojade na ten Festiwal i pokaze ceprom ze górol sie nie zniechenco. Bedem namowioł wszytkik – staryk i młodyk, bo to barz dobry zwyk na zdrowy wypocynek.