Jesteś tutaj

Biegi Górskie w Szczawnicy: Maraton Ambasadora z niespodziankami

Opublikowane w pt., 09/05/2014 - 12:34

Zbieg z Radziejowej też niczego sobie. Dalej minęliśmy Wielki Rogacz z którego zbiegliśmy na tym razem podmokłe łąki nad Obidzą. Na Przełęczy Gromadzkiej kolejny punkt odżywczy tak samo dobrze zorganizowany. Można było biec dalej w kierunku Rozdziela.

Tutaj nastąpiła kolejna zmiana podłoża. Szeroka bita droga, niestety usłana dziurami jak szwajcarski ser zmusiła biegaczy do wybrania techniki „zygzaków”, którą trzeba było stosować aż do Przełęczy Rozdziela, gdzie podłoże po raz kolejny dziś zmieniło charakter. Podbieg na Werchliczkę poprowadził nas trawiastym podłożem, które po wbiegnięciu w las zmieniło się w - o rety - błotne koryto.

No i znowu zakosami maszerowaliśmy, gdzieniegdzie biegliśmy przez Watrisko, Smrekową aż do łąk pod Wysoką. Żeby nie było łatwo, to zaczęło mżyć. Tutaj charakter podłoża zmienił się po raz kolejny... tym razem w błotnisto - skalny, który nie zmienił się już aż do mety.

Ostatni punkt żywieniowy był dla biegaczy nie lada dylematem. Trzeba było zbiec z szlaku, tracąc blisko 90m w pionie, co za chwilę trzeba było odpracować. Ale w końcu to górski maraton.

Żeby było przyjemniej, ostatnie 8 km trzeba było przebiec w deszczu. Ale to nie koniec atrakcji. Po drodze była jeszcze Szafranówka, z wręcz pionowym podejściem i zejściem po śliskich kamieniach, korzeniach na błotnistym podłożu, które padający deszcz zmienił w koryto błotnistej rzeki płynącej aż do osiągnięcia asfaltu.

Ostatnie kilkaset metrów to już deptak nad Grajcarkiem, z którego startowaliśmy. Metę osiągaliśmy po przebiegnięciu mostku, a potem znowu rodzynki, drożdżówki, banany, rodzynki, Izo i woda oraz gorący posiłek. Jednak najpierw trzeba było się obmyć z błota w Grajcarku i skoczyć pod prysznic.