Mo Farah, "Siła ambicji"

Droga mistrza olimpijskiego i mistrza świata po medale była długa i wyboista. Wiodła z Somalii poprzez Dżibuti, zachodni Londyn na bieżnię olimpijską i stadiony lekkoatletyczne całego świata. Jej pokonanie wymagało wiary w siebie, ambicji i chęci do ciężkiej pracy. Akurat na brak tych cech Mo Farah nie może narzekać. Potrafi realizować swoje cele, jak nikt inny. Brak znajomości języka i dysleksja nie mogły go powstrzymać przed ukończeniem szkoły. Problemy ze stałym pobytem w Anglii pozbawiły go wielu startów, ale nigdy nie zniechęciły, by pokonywać kolejne przeszkody na drodze do spełnienia marzeń.

Autobiografia Faraha to historia zwycięstw i porażek, trudnych decyzji i spotkanych po drodze ludzi. Farah z poświęceniem pracował na każdy swój, nawet najmniejszy sukces, ale dostrzega w nim rolę życzliwych ludzi, którzy służyli mu swoim wsparciem i radą. Kto wie, jak potoczyłyby się losy ośmiolatka w obcym mieście, gdyby nie spotkał Alana Watkinsona? Może zostałby piłkarzem Arsenalu, swojej ulubionej drużyny piłkarskiej, lub - co bardziej prawdopodobne - nigdy byśmy o nim nie usłyszeli.

„Siła ambicji” może być książką dla biegaczy, którzy szukają wskazówek, jak pracować nad swoim treningiem, ale też bez obaw mogą po nią sięgnąć kibice, bo Farah szczerze opowiada o kulisach swoich startów, przyjaźniach z innymi zawodnikami i zmianie trenera. Analizuje przyczyny porażek i czynniki sukcesu. Jego autobiografia jest jednak przede wszystkim dobrze napisaną książką o życiu. Czasem zabawną, a czasem wzruszającą historią człowieka, który dzięki ambicji, uporowi i determinacji wykorzystał swoją szansę.