Zaskakujące zmiany w mózgach ultramaratończyków

Ultramaratończycy ekstremalni doświadczają chwilowych zmian w mózgu. Taki zaskakujący wniosek płynie z opublikowanego w tym roku badania niemieckich naukowców.

Biegacze, którzy pokonują wieloetapowe biegi czasami wspominają w swoich relacjach, że „ledwo widzieli na oczy ze zmęczenia” lub skarżą się na problemy z wysławianiem. Okazuje się, że to zupełnie normalne zjawisko. Ich mózg zmniejsza swoją objętość w kilku obszarach, a przede wszystkich w rejonach odpowiedzialnych za skomplikowane funkcje wzrokowe i kompetencje językowe.

Uczeni przyjrzeli się mózgom biegaczy biorących udział Trans Europe Foot Race. Uczestnicy tego, odbywającego się co kilka lat biegu, mają do pokonania ok. 5 000 km. W 2009 r. było to dokładnie 4 487km z Bari w południowych Włoszech do Nordkapp w Norwegii. Bieg trwał 64 dni bez przerwy. Każdy etap kończył się po mniej więcej 70 kilometrach.

Naukowcy przebadali mózg 13 ultramaratończyków dwukrotnie. Podczas biegu i osiem miesięcy później. Wyniki porównali z grupą kontrolną. W zakresie podstawowych funkcji mózgu nie było różnicy, ale tzw. substancja szara uległa zmniejszeniu. Na szczęście w badaniu powtórzonym 8 miesięcy po biegu, wszystkie parametry mózgu wróciły do normy.

Zdaniem naukowców nie ma jednak powodów do niepokoju, a przyczyny tymczasowych zmian nie są jeszcze znane. Jedna z teorii głosi, że umiejętności językowe lub szybkie przetwarzanie bodźców wzrokowych nie są potrzebne, a przynajmniej nie są kluczowe, w monotonnym biegu powtarzającym się codziennie przez ponad dwa miesiące.

Kolejnym ograniczeniem badania jest liczebność próby. Potwierdzenie tych ciekawych wyników wymaga powtórzenia badań.

IB

Źródło: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3896776/