Co zrobić, gdy nasze dziecko nie chce uprawiać sportu?

Sport to zdrowie. Poradniki, strony i fora internetowe dla rodziców przepełnione są apelami typu "Każdy, bez względu na wiek, powinien uprawiać jakąś dyscyplinę sportu". Dzięki aktywności fizycznej dzieci są zdrowsze, utrzymują prawidłową wagę i postawę ciała oraz szybciej się uczą. Sport rozwija nas nie tylko fizycznie, ale i psychicznie. Współzawodnictwo daje poczucie pewności siebie, uczy zdrowej rywalizacji i godzenia się z ewentualnym niepowodzeniem.

Jak działać, gdy nasze dziecko nie garnie się do aktywności? Nie chce uprawiać biegać, jeździć na hulajnodze z rówieśnikami po podwórku ani uczęszczać na lekcje WF. Co, gdy mimo naszych wysiłków zabierania pociechy od najmłodszych lat na wycieczki rowerowe, nie można go odciągnąć od komputera, czy telewizora?

W pierwszej kolejności zwróćmy uwagę, jaki przykład obecnie dajemy dziecku. Jak pokazują badania – aktywność fizyczna rodziców ma ogromny wpływ na to, jak dzieci spędzają wolny czas. Maluch poprzez obserwuje i uczestniczenie w aktywności rodzica, staje się "aktywnym człowiekiem". Dlatego można oczekiwać, że jeśli rodzice uprawiają jakiś sport, wychodzą na zajęcia fitness,  czy biegają wieczorami– uda im się przekazać tę pasję swoim pociechom.

Kolejnym krokiem jest ustalenie z dzieckiem, jaką dyscyplinę sportu chciałoby uprawiać, w czym czułoby się najlepiej. Wiele placówek obecnie oferuje zajęcia, w których dzieci mogą uczestniczyć z mamą lub tatą. Często też pierwsze zajęcia sportowe w zorganizowanych placówkach są darmowe – dziecko może zatem wypróbować, czy dana aktywność mu się spodoba, czy nie. Być może dla Ciebie i Twojej pociechy, takie rozwiązanie na "dobry początek" będzie najlepsze.

Warto też – szczególnie starszym dzieciom – przypominać dlaczego sport jest tak ważny i jakie korzyści niosą ze sobą regularne treningi, czyli nie tylko zdrowotne ale i towarzyskie.

Ruch – w tym bieganie – to jedna z najbardziej naturalnych aktywności dzieci, dlatego jeżeli nasza pociecha, mimo naszych wysiłków nie chce i nie lubi tego robić, warto poszukać przyczyny. Źródeł takiej sytuacji może być bardzo wiele. Może to być zniechęcenie porażką lub stres spowodowany rywalizacją. Często przyczyną może być otyłość, czy w przypadku nastolatków proces dojrzewania, powodujące wstyd przed rówieśnikami. Czasami wady wrodzone czy wcześniejsze kontuzje zwyczajnie powodują ból podczas aktywności fizycznej.

Warto z dzieckiem rozmawiać, poznawać przyczyny jego zniechęcenia do sportu i starać się przełamać w nim niechęć do ruchu. Pamiętajmy jednak, że do niczego nie wolno dziecka zmuszać – uprawianie sportu powinno być przede wszystkim przyjemnością.

Jeśli nasze starania, rozmowy nie przyniosą pożądanych efektów, warto wybrać się do psychologa szkolnego lub poszukać poradni specjalizującej się w pracy z dziećmi i młodzieżą. Im wcześniej dostrzeżemy problem i na niego zareagujemy we właściwy sposób, tym łatwiej będzie go rozwiązać. Wtedy także konsekwencje związane z brakiem ruchu będą mniejsze u naszych dzieci.

MZ

Projekt zrealizowano przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego.

Projekt zrealizowano przy wsparciu finansowym Ministerstwa Sportu i Turystyki.

Projekt zrealizowano przy wsparciu finansowym Fundacji BZ WBK.