Ruch podstawą prawidłowej postawy ciała dziecka

Siedzący tryb życia w szkole, przy biurku podczas odrabiania lekcji, w czasie wypoczynku przy komputerze czy przed telewizorem – w ten sposób coraz więcej dzieci spędza czas. Brak ruchu jest jedną z głównych przyczyn powstawania otyłości, na temat której obecnie pojawia się wiele publikacji i która dotyka już ponad 20% dzieci. Nie tylko otyłość stanowi zagrożenie – drugą bardzo groźną przypadłością wynikającą właśnie z braku ruchu są wady postawy. Jak pokazują statystyki problem ten dotyczy już prawie 80% dzieci, a nie wolno zapominać, iż właściwa postawa ciała jest jednym z warunków prawidłowego rozwoju człowieka.

Dlatego tak istotnym jest, by dbać o nią od początku.

Sylwetka dziecka kształtuje się już w łonie matki. Przez pierwsze 3-4 miesiące życia płodu powstają zalążki układu kostnego. To, czy będzie on odpowiednio mocny, zależy więc od przyszłej mamy, od trybu życia jaki prowadzi, od tego czy jest aktywna i uprawia sporty, spędza wystarczającą ilość czasu na świeżym powietrzu. Nie bez znaczenia jest także dieta – ważne, by znajdowały się w niej warzywa, owoce, nabiał i ryby.

Pierwszym typem wad postawy są wady wrodzone (powstałe jeszcze w łonie matki) należą one jednak do mniejszości. Większość wad podstawy powstaje u dzieci po 6 - 7 roku życia, kiedy to kończąc edukację przedszkolną przechodzą do szkolnych ławek. Przyczyn ich powstawania jest wiele: za ciężki, nieodpowiednio dopasowany tornister; niedostosowane do wysokości dziecka miejsce do pisania; za małe ubranie; uboga w witaminy i składniki mineralne dieta; za mała ilość czasu spędzana na świeżym powietrzu i słońcu.

Ortopedzi jednak są zgodni, że najczęstszą przyczyną powstawania skrzywień układu kostnego jest brak ruchu, podczas którego wzmacniają się mięśnie odpowiadające za prawidłowy układ ciała.

Drugi krytyczny moment to okres dojrzewania. Nastolatki pod wpływem zmiany proporcji ciała i dotychczasowego środka ciężkości zaczynają wypinać brzuch. Bardzo często dziewczynki garbią się, by ukryć rosnący biust, a chłopcy – by zatuszować nagły skok wzrostowy. Utrwalanie tych nawyków powodują skrzywienia kręgosłupa, które wobec przyzwyczajeń są trudne do eliminacji i korekty.

Dlatego, tak jak w przypadku większości chorób, i tu najważniejsza jest profilaktyka. Przede wszystkim należy mobilizować dzieci i młodzież do aktywności fizycznej – zachęcać ją do uprawiania sportów w naturalny sposób wzmacniających mięśnie kręgosłupa jak: pływania, biegania czy jazdy konnej. Na co dzień w miarę możliwości rezygnacja ze środków lokomocji na rzecz roweru, rolek, spaceru. W przypadku mniejszych dzieci rodzice powinni zwracać szczególną uwagę na pozycję podczas odrabiania lekcji – np. czy dziecko nie siedzi z podkurczonymi nogami z "nosem w zeszycie".

Równie ważna jest wczesna diagnoza. Jeżeli skrzywienie nie jest jeszcze duże przeważnie do jego usunięcia wystarczają gimnastyka korekcyjna i zmiana złych nawyków. Ważne jest, by rodzaj ćwiczeń był uzgodniony z ortopedą lub rehabilitantem – przy różnych wadach wskazane są różne ćwiczenia, inne natomiast mogą nawet zaszkodzić. Nawet w przypadku pływania przy niektórych wadach zalecane jest pływanie na brzuchu, przy innych tylko na plecach.

Warto więc co jakiś czas – domowymi metodami – sprawdzać, czy dziecko ma problemy z postawą, na którą składają się prawidłowo ułożone; kręgosłup, łopatki, nogi oraz stopy. Nawet małe odchylenia od normy, warto skonsultować ze specjalistą.

MZ